Konstancja Nałęcz-Raczyńska-Bojanowska urodziła się 18 grudnia 1922 w Warszawie. Ojciec - Władysław Marian Nałęcz-Raczyński, matka - Konstancja Ida z domu Ciecierska. Ojciec był architektem i malarzem (absolwentem Akademii Sztuk Pięknych), projektantem domów m.in. na Ochocie. Konstancja Bojanowska uczęszczała do prywatnej przedwstępnej i wstępnej szkoły Wandy Szachtmajerowej (ulica Radomska) i państwowego gimnazjum im. Juliusza Słowackiego (ulica Wawelska). W szkole Szachtmajerowej zetknęła się m.in. z córkami marszałka Józefa Piłsudskiego. Przed wybuchem wojny zaliczyła pierwszy rok liceum humanistycznego. We wrześniu 1939 ojciec wywiózł obie córki do majątku stryja na Podlasie. Wrócili do Warszawy w październiku 1939. Matka zmarła we wrześniu 1939 . W okresie okupacji niemieckiej Konstancja Bojanowska uczyła się na tajnych kompletach (m.in. na ulicy Opaczewskiej). Zdała maturę podczas okupacji. Była zatrudniona m.in. w stacji nasiennictwa na ulicy Rakowieckiej, w gmachu zamkniętego przez Niemców SGGW. Była w Armii Krajowej (m.in. w Biurze Informacji i Propagandy). W czasie powstania warszawskiego była sanitariuszką w szpitalu powstańczym na ulicy Chmielnej. Po upadku powstania wraz z ojcem opuściła Warszawę. Zatrzymali się w Kopytowie pod Błoniem, gdzie mieszkali do lutego 1945 . Po powrocie do Warszawy zamieszkali w domu przy ulicy Glogera 3 na Ochocie. Konstancja Bojanowska kontynuowała rozpoczęte za okupacji studia na SGGW, studiowała też na Uniwersytecie Warszawskim. Była asystentką w Katedrze Fizjologii Roślin na SGGW. W 1947 roku otrzymała prywatne stypendium na wyjazd do USA, uczyła się w Weasley College w Dover oraz krótko w Cornell University w mieście Itacka w stanie Nowy Jork. Była adiunktem na Akademii Medycznej, w 1957 roku zrobiła doktorat na Uniwersytecie Warszawskim. Habilitację uzyskała na Akademii Medycznej. Z AM (po zwolnieniu z funkcji adiunkta) przeszła do Instytutu Antybiotyków, gdzie pracowała pięć lat. Na przełomie 1967/68 była na półrocznym stypendium w Oxfordzie. Po zmianach organizacyjnych w IA przeszła do Instytutu Przemysłu Fermentacyjnego, następnie do Zakładu Biochemii i Fizjologii Roślin w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie koło Warszawy. Jej główne zainteresowania naukowe ogniskowały się wokół fizjologii i biochemii stosowanej. Prowadziła badania syntezy antybiotyków, ich wpływu na metabolizm mikroorganizmów, selekcji drożdży nadprodukujących aminokwas metioninę oraz syntezy cukrów złożonych w ziarniakach zbóż. Przez dwadzieścia lat (1979-1999) była redaktorem naczelnym pisma „Acta Biochimica Polonica”.