Profesor Jolanta Barańska była wieloletnim pracownikiem w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN w Warszawie. Studia ukończyła w roku 1960, na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego. W tym samym roku rozpoczęła pracę w Instytucie Nenckiego PAN, gdzie przeszła wszystkie stopnie kariery naukowej, broniąc doktorat w roku 1967, habilitując się w roku 1985 i otrzymując tytuł profesora w roku 1997. Staż podoktorski odbyła na uniwersytecie Harvarda u Konrada Blocha, laureata Nagrody Nobla z roku 1964.
Zakres zainteresowań profesor Barańskiej obejmuje biochemię lipidów i związane z nią zagadnienia sygnalizacji międzykomórkowej. Zaczynając swą drogę naukową od badań dotyczących mechanizmów syntezy fosfatydyloseryny prowadziła następnie badania sygnalizacji wapniowej oraz receptorów nukleotydowych. W roku 1991 utworzyła w Instytucie Nenckiego Pracownię Przekaźników Sygnałów, którą kierowała do przejęcia na emeryturę w roku 2007. Przez wiele lat pełniła funkcję Prezesa Polskiego Towarzystwa Biochemicznego oraz Prezydenta Federacji Europejskich Towarzystw Biochemicznych. W roku 2004 przewodniczyła Kongresowi FEBS, który odbywał się w Warszawie.